Podstawowe sposoby układania płytek ceramicznych

1. "Na klej"- Jest to metoda tradycyjna polegająca na układaniu płytek na zaprawie klejowej dostosowanej do miejsca   układania (wewnątrz  lub na zewnątrz budynku ) , rodzaju podłoża ( podłoże twarde lub elastyczne ) , obciążenia powierzchni ( dom czy hala produkcyjna ). Płytki układa się pacą zębatą o zębach od 4 do 12 mm wysokości. Wielkość zębów zależna jest od gęstości zaprawy i wielkości płytek. Zasada jest cym większe płytki tym większe zęby. Do płytek ściennych najlepsze są kleje nie powodujące osuwania się płytek. Do płytek podłogowych powinno używać się klejów uelastycznionych. Do płytek o dużych formatach należy stosować kleje podsiąkające samorozpływne.

2.Metoda wibracyjna jest to metoda stosowana przy przemysłowym układaniu płytek na dużych powierzchniach. Tą metodą  układane są  płytki o grubości pow.12 mm i rozmiarach  od 15x15 cm do 30x30 cm. Płytki są układane na zaprawie cementowej pokrytej warstwą szczepną a następnie wibrowane co daje gwarancję uzyskania równej powierzchni oraz dokładnego przylegania płytek do zaprawy w celu uzyskania odpowiedniej wytrzymałości . Metoda ta wymaga dosyć grubej warstwy zaprawy dla równomiernego podsadzenia płytek i uzyskania odpowiedniej wytrzymałości posadzki . Zwykle jest to 4-6 cm grubości. Posadzki układa się jako związane z podłożem jak i jako posadzki pływające.

3.Mocowanie mechaniczne. Mocowanie mechaniczne płytek stosowane jest na elewacjach budynków za pomocą kotew . Wyróżnia się dwie metody mocowania : z kotwami widocznymi i niewidocznymi. Na elewacje budynków stosuje się płytki o większych rozmiarach : od 30x60 do 60x120 cm. Metoda ta zyskuje coraz większą popularność ze względu na coraz niższe ceny płytek wielkoformatowych oraz szybkość układania oraz dużą tolerancję na wady wykonania murów. Metoda ta często stosowana jest łącznie z dociepleniem istniejących budynków pozwalając radykalnie zmienić wygląd elewacji. Może też być stosowana w okresie zimowym .